Hindistan'da 2022 yılı İşçi ve Köylü Mücadelelerinin Analizi
2022'de Hindistan'da işçi sınıfının ekonomik durumu gerilemeye devam ederken, ülke çapındaki işçiler ve köylüler greve ve mücadeleye gitti. Bu yıl ise daha fazla mücadele ve grevin gerçekleşmesi bekleniyor.
Hindistan'da geçen yıl umutla başladı fakat öfke ve kırgınlıkla sona erdi. "Umutla başladı" denmesinin nedeni, insanlar sonunda salgının duracağına, ekonominin düzeleceğine, iş ve kazançlarının da düzeleceğine inanmasıydı. Ana akım medya ekonomik toparlanmadan bahsediyor ve hükümet yeniden 5 trilyon dolarlık bir ekonomiden bahsetmeye başlıyor. Bunun böyle olması için hiçbir sebep yokken, iki yıllık aşırı sıkıntıdan sonra çaresiz emekçiler bir umut ışığına sarılıyor. Hükümeti üç tarım yasasını terk etmeye zorlayan köylü hareketinin zaferi de moralleri yükseltti. Ancak bu hayal kısa sürede paramparça oldu.
Yoğunlaşan istihdam krizi, buğday ve yağ gibi temel gıda maddelerinde aylarca süren kontrolsüz fiyat artışları, çalışanların, serbest meslek sahiplerinin ve çiftçilerin zaten yetersiz olan gelirlerini ciddi şekilde zarar verdi. Durgun ekonomi, durgun yatırım, düşen ihracat, artan ithalat, değer kaybeden Rupi, artan dolaylı vergiler (petrol ürünleri üzerindeki ağır tüketim vergileri nedeniyle) eşitsizlikler hızla artıyor. Bunlar insanların istediği şeyler değil.
İşçi sınıfı, çiftçiler ve toplumun diğer kesimleri, salgının iki yılı boyunca ekonomik koşulları iyileştirme mücadelesinde ısrar ederken, gelişmeler yaygın ve derin bir öfkeye yol açtı. Bharatiya Janata Partisi (BJP) hükümeti, Entegre Çocuk Gelişimi Programı (ICDS) ve Mahatma Gandhi Ulusal Kırsal İstihdam Garantisi (MGNREGA) gibi çeşitli sosyal yardım programlarının finansmanını keserek halk üzerindeki baskıyı daha da artırmaya çalıştı. Hükümet tarihi anıtlardan tren istasyonlarına, kârlı kamu sektörü birimlerine, hastanelere ve okullara kadar her şeyi özelleştirme çabasında.
Ülke genelinde acil yerel ihtiyaçlar için mücadeleler başladı. Ödenmemiş maaş talep eden öğretmenler ve okul aşçıları, kanuni düzenleme talep eden belediye sözleşmeli işçileri, özelleştirmenin kaldırılmasını talep eden çelik işçileri, çiftçiler daha yüksek arazi fiyatları veya daha az arazi kamulaştırması talepleri, orman ve toprak hakları için savaşıyorlar vb.
İki günlük tarihi grev
28-29 Mart 2022'de halkın öfkesi, iki günlük devasa ve tarihi bir genel grevde toplandı. Hindistan'ın bağımsızlığından bu yana en büyük grevlerden biri oldu ve çeşitli endüstriyel sektörlerin yanı sıra büyük ölçüde örgütlenmemiş ve kayıt dışı bir sektörü de etkisi altına aldı.
Bu grevin bu kadar büyük yankı uyandırmasının ve hatta uluslararası medyanın ilgisini çekmesinin nedeni, bu iki gün içinde çok sayıda çiftçi ve tarım işçisinin eyleme katılmasıdır. Çelik, kömür, limanlar, terminaller, ulaşım, finans sektörü, telekomünikasyon, elektrik, satış temsilcileri ve yüzbinlerce program çalışanı (sağlık hizmetleri vb. devlet projelerinde çalışanlar) ülke çapındaki grevlere veya protestolara katıldılar. Grev çağrısı, 10 merkezi sendika (RSS ve BJP'ye bağlı olanlar hariç) ve Hindistan Birleşik Çiftçi Cephesi (SKM) tarafından ortaklaşa yapıldı. Hindistan Birleşik Çiftçi Cephesi, çiftçi hareketlerine öncülük eden 500'den fazla çiftçi örgütünün birleşik bir platformudur.
İşçiler ve çiftçiler tarafından yapılan grevler ve protestolarda, salgının neden olduğu durgunluktan kurtulmak ve asgari ücretin ayda 26.000 rupiye (320 $) yükseltilmesi, vergi ödemeyen hanelere aylık 7.500 rupi (92 $) maaş verilmesini talep edildi. Sözleşmeye dayalı hale getirme, yatırımdan vazgeçme politikaları, bir dizi ürün için garantili yasal minimum destek fiyatları (MSP), Elektrikte Değişiklik Yasasının yürürlükten kaldırılması, kamu dağıtım sisteminin genişletilmesi gibi taleplerde de bulunuldu.
Greve, iki gün boyunca Karnataka, Telangana, Tamil Nadu, Maharashtra ve diğer eyaletlerdeki özel örgütlü sektör işçilerinin yoğun katılımı damgasını vurdu. Proje işçileri, plantasyon işçileri ve inşaat işçileri, yükleyiciler, sokak satıcıları, ev işçileri, bilgi teknolojisi çalışanları, karayolu taşımacılığı işçileri vb. gibi çeşitli örgütlenmemiş sektörlerdeki işçiler yoğun bir şekilde yer almaktadır. 28-29 Mart tarihlerinde çeşitli eyaletlerde düzenlenen gösterilere demiryolu sözleşmeli işçiler, özellikle temizlik işçileri, yatak işçileri, yol bakım işçileri vb. katıldı.
Sektörel mücadeleler ve grevler
Ardından Hindistan'da sektörler arasında yıllardır devam eden ve halen de devam eden bir mücadele dalgası yaşandı.
Kırsal alanda çocuk bakım hizmetleri veren Hindistan Anganwadi İşçileri ve Yardımcıları Sendikası tarafından çağrılan binlerce Anganwadi çalışanı, 26-28 Temmuz 2022 tarihlerinde Yeni Delhi'de Parlamento önünde üç gün boyunca protesto ettiler. Akredite Sosyal Sağlık Savunucusu Projesi (ASHA) çalışanları, ücret artışı talep etmek için Haryana, Maharashtra, Madhya Pradesh ve Uttarkand'da ortak grevlere gittiler ve kısmen başarılı oldular.
8 Ağustos 2022'de 1 milyondan fazla enerji çalışanı, mühendis ve emekli, merkezi hükümetin 2022 Elektrik Değişikliği Yasa Tasarısı'nı Parlamento'ya sunmaya yönelik otoriter eylemini protesto etmek için sokaklara çıktı. Boykot eylemi ve parlamento içindeki güçlü muhalefet, hükümeti tasarıyı bir parlamento daimi komitesine havale etmeye zorladı. Bu arada, merkezi hükümetin elektriğin özelleştirilmesi için baskı yaptığı sendikalar arasında protestolar devam etti.
10 Ağustos 2022'de Ulusal Posta Çalışanları Federasyonu (NFPE) ve Gramin Dak Sewak sendikasının çağrısıyla posta çalışanları ülke genelinde 23 ilçede görülmemiş bir grev kampanyası başlattı.
Vizag'ın çelik işçileri, özelleştirmeye karşı geniş çapta desteklenen bir mücadele vermeye devam ettiler. Daha önce Güney Koreli POSCO ile Vizag çelik fabrikasına arazi devretmek üzere bir ortaklık anlaşması imzalamış olan YSR Kongre partisi liderliğindeki Andra Pradeş hükümeti de özelleştirme mücadelesine muhalefeti desteklemek zorunda kaldı.
Ayrıca, daha önce doğrudan yabancı yatırıma açılmanın ardından, kömür işçileri, hükümetin özel sektör aracılığıyla ticari madenciliği teşvik etmeye yönelik yasama faaliyetlerine karşı kampanyalar yürüttüler ve protesto ettiler. Hindistan'ın devlete ait Telekom operatörünün (BSNL) Telekom çalışanları, hükümetin devlete ait telekom hizmet sağlayıcılarına karşı çeşitli şekillerde uyguladığı ayrımcı politikaları protesto etmek için çeşitli sendikaların önderliğinde güçlerini birleştirdi.
Savunma üretimi çalışanları, hükümetin mühimmat fabrikaları ağını özelleştirme amacıyla tasfiye etmek amacıyla şirketleştirmesine ve savunma sektörü grevlerini yasaklayan ve hükümete savunma sektörü üretimiyle ilgili faaliyetleri yasaklama yetkisi veren Temel Savunma Hizmetleri Yönetmeliği'nin getirilmesine karşı çok sayıda protesto düzenledi. Departman grevleri, düzenlemeler daha sonra Temel Savunma Hizmetleri Yasası (EDS Yasası) olarak kabul edildi.
19 Ocak 2022'de ilaç endüstrisinin yaklaşık 200.000 tıbbi ve satış temsilcisi (SPE), 16 talebini gerçekleştirmek için ülke genelinde bir günlük grev düzenledi.
Ulaştırma sektöründe karayolu işçileri, artan akaryakıt fiyatlarına ve yeni motorlu taşıt yasalarına karşı mücadelesini sürdürdü. Su taşımacılığı işçileri büyük bir koalisyon kampanyası düzenlediler ve tüm büyük limanları özelleştirmeyi amaçlayan Ulusal Para Kazanma Boru Hattı (NMP) ve Büyük Liman İdaresi yasa tasarılarına karşı durdular. İşçiler ve sendikaları, kamu-özel ortaklıkları yoluyla liman hastanelerinden ayrılmaya karşı liman düzeyinde de mücadele ettiler.
Merkezi ve eyalet hükümetlerinin çalışanları, kendi federasyon ve birliklerinin inisiyatifiyle, talepleri doğrultusunda protesto gösterileri düzenlediler ve çiftçi mücadelelerine destek için dayanışma programları düzenlediler.
Ulaştırma sektöründeki geçici işçiler (Uber, Ola), Batı Bengal'de büyük kampanyalar düzenleyerek işverenleri ve eyalet hükümetini bir anlaşmaya varmaya zorladı. Ayrıca Swiggy'de (yemek dağıtım hizmeti) çalışan işçiler, sendikaların girişimiyle Batı Bengal, Tamil Nadu ve Jharkhand'daki çalışma koşullarına karşı taleplerini başarıyla protesto ettiler.
Bunun dışında Karnataka, Tamil Nadu, Telangana, Maharashtra vb. birçok eyalette özel sektörde önemli mücadeleler ve grevler oldu.
Çiftçilerin protestosu
Hindistan Birleşik Çiftçi Cephesi (SKM) tarafından desteklenen çiftçiler, çeşitli yerel meseleler için mücadele etmeye devam ederken, aynı zamanda bir bakanı görevden alarak yasal asgari destek fiyatlarının (MSP) merkezi garantilerine odaklanıyor. Lakhimpur Kheri'deki çiftçilerin ağaç kesme olayında) ve diğerleri.
Kasım ayında, çiftçi hareketinin (26 Kasım 2020'de başlayan) ikinci yıldönümü münasebetiyle, çiftçi örgütleri sendikaların ve diğer halk örgütlerinin desteğiyle çeşitli eyalet başkentlerinde geniş çaplı protestolar düzenledi.
Çiftçiler tarafından arazi kamulaştırması, daha uygun tarımsal fiyatlar ve takas vergileri (batı Uttar Pradesh'teki şeker kamışı yetiştiricileri), Uttar Pradesh'teki çiftçilere ölçülü elektrik ücretleri ve diğer zararlar Birçok sorunla ilgili süregelen mücadeleler var. Tarımın yapıldığı bazı eyaletlerde gübre kıtlığına karşı protestolar düzenlendi.
5 Nisan İşçi Köylü Mücadele Konferansı
5 Eylül 2022'de Yeni Delhi'de geniş çaplı bir işçi ve çiftçiler toplantısı düzenlendi. Toplantıya çeşitli eyaletlerden 6.000'den fazla işçi, çiftçi ve göçmen işçiler katıldı. Toplantı, Hindistan Sendikalar Merkezi (CITU) tarafından Tüm Hindistan Kisan Sabha ve Tarım İşçileri Sendikası (AIAWU) ile ortaklaşa organize edildi. Hükümetinin halk karşıtı politikalarına karşı koymak ve alternatif bir halk yanlısı politikalar dizisi önermek için işçiler ve çiftçiler arasında büyüyen dayanışmayı inşa etme yolunda atılmış bir başka büyük adımı temsil ediyor.
Meclis, bir dizi bilinçlendirme kampanyasından önce 5 Nisan 2023'teki parlamento bütçe oturumu sırasında büyük bir İşçi-Köylü Mücadele Kongresi'nin (Mazdoor Kisan Sangharsh) düzenlenmesi çağrısında bulundu. Bunun için hazırlıklar yapılıyor. Her halükârda kongre, Hindistan işçi sınıfının benzeri görülmemiş bir seferberliğine tanık olacak. Dolayısıyla 2023 kararlı ve kapsamlı bir mücadele yılı olmayı vaat ediyor ve bu miting de bunun somut örneği.
Yorumlar
Yorum Gönder